donderdag 18 oktober 2018

ironman Lanzarote 70,3 race report

Ik was op woensdag aangekomen zodat ik rustig kon toeleven naar de wedstrijd. Aangezien Club La Santa volzet was heb ik gekozen voor Sands beach, dat was toch iets verder dan ik dacht ;-)



Buiten rusten, wat loszwemmen, fietsen en lopen zat er niet meer in en vooral chillen met de vrienden die er ook verbleven. Het was zalig om eens helemaal te kunnen ontspannen ..



Op vrijdag dan de fiets gaan binnen brengen . Het was me al opgevallen dat er bijna geen wind was, heel speciale ervaring op Lanzarote.. maar vooral een veel warmer gevoel.

Op zaterdag: D-day
Op 4u opgestaan om te ontbijten en dan de wagen te nemen naar La santa. Daar rustig de pre-race routine: banden oppompen, gellekes en drank plaatsen. Gezien ik in Vichy te weinig gedronken had heb ik terug gekozen voor een drinkbus op het stuur, op die manier druk je jezelf met de neus op de feiten: DRINKEN! Om 7u35 was de AG mannen start. We waren maar met 700 deelnemers in totaal maar als je in de lagune ligt snap je wel waarom. Er kan gewoon niets meer bij, ik denk zelfs dat de eerste 5 minuten mijn hoofd niet onder water is geweest. Ik heb mij gefocused op de boeien wat blijkbaar geen goed idee was, want die lagen niet op een rechte lijn. Maar verder was het redelijk normaal zwemmen en na 2000m (niet recht dus) en 29:29 (75ste overall en 15 in AG35-39) , op niveau..enkel spijtig dat ik die 1,5 minuut laat liggen door scheef te zwemmen. De massastart heeft zoveel meer charme dan die druppel start (tenzij om stayer problemen de voorkomen..dan ben ik fan!)



T1: De wissel was al iets beter als anders maar blijft een werk punt. Ik doe wel kousen aan dus dat is wel al een tijdsbesparing voor T2.

Bike: De eerste kilometer is een verschrikkelijk slecht wegdek en mijn powermeter werkte weer niet direct dus dat was hotsen en botsen met 1 hand. Eens op de klim naar Soo kreeg ik hem aan de praat en dan blijkt toch direct dat je veel te hard aan het rijden bent, ook al zegt u gevoel van niet. Mooi power in de gaten houden dus , op de klimmen +/- 250-260 watt. Eens in Soo rij ik in een put en speel ik mijn materiaalbox met startnummer kwijt. Ik twijfelde om hem te gaan halen maar dacht dat ze dit wel bij lost and found zullen afgeven (niet dus). Als ik plat zou rijden was wel de wedstrijd over and out. Niet aan denken, kop naar beneden en stampen op die pedalen! 2 dagen eerder bij de verkenning hadden we meewind en nu niets van wind, dat was toch een groot verschil. Ik kon steeds verder opschuiven en focussen op eten en drinken. Aan het keerpunt (na 30km) kwam ik bij een grotere groep en kon ik er snel over aangezien het eerste deel terug wat heuvelachtig was, maar tijdens de afdaling kwam de hele groep terug over mij. 12m in een afdaling zorgt ervoor dat je niet weggeraakt, en terug in La santa aangekomen (na 60km) kon ik er terug vlot van de groep wegrijden op de klim . Nu was ik wel wat hoger gegaan in wattages (richting Soo ) want ik voelde mij nog veel te fris. Op 15km kon ik 1,5minuut wegrijden van die groep. Ik voelde mij nog steeds heel goed dus bleef tot de wisselzone mijn wattages aanhouden . De 88km zaten erop in 2u29 (opgeschoven naar de 42ste plaats en 6de in AG) met 1200 hoogtemeters en 230 watt NP/224watt gem en vooral een goed gevoel!



T2: Eindelijk eens een vlotte wissel maar groot was mijn verbazing dat die hele groep er ineens was na 10 seconden terwijl ik nog 1,5 minuut had voor de afdaling.

Run: De eerste kilometer ging in 3:55 wat net iets te snel was en de tweede in 4 minute wat het doel was, maar ik voelde al snel dat ik dit nooit zou kunnen aanhouden. Zonder wind was het heel warm geworden , dus afkoelen en drinken was de boodschap. Ik pakte steeds alle sponzen die ik kon pakken om in mijn trisuit te steken..ideaal! Vlak is het loopparcours totaal niet , ook al denk je op voorhand dat het valsplat is...big surprise :-D
De kilometers gaan snel voorbij en ook het parcours begint drukker en drukker te worden waardoor ik niet meer zie of ik iemand inhaal. Er gingen 3-4 atleten over mij wat mentaal wat minder leuk is maar op kilometer 15 zie ik plots iemand wandelen met 3 bandjes en dat gaf mij de moed om de laatste 6 km te pushen. Ik ben blijven gaan ,waardoor ik plots 4-5 atleten voorbij ging op een paar kilometer en bijna allemaal uit mijn AG. Na 4:34 kom ik over de finish..iets trager dan ik had gehoopt maar het was toch een zwaarder parcours dan ik gedacht had. Maar met 1u30 op 21,7km had ik zelfs nog de snelste looptijd van mijn AG. Overall 37ste en 2de in AG en eindelijk een 'echte' podium plaats ;-) (In US is top 5 podium)





Alle doelen binnen en in 2019 naar het WK in Nice waar ik een parcours zal vinden op mijn maat! Ik kijk er al enorm naar uit.

Nu eerst recup en nog de marathon van Dublin eind oktober maar dit zonder doelen en genieten van de city trip met een leuke bende.

In 2019 heb ik al Ironman Zuid afrika, De halve van Luxemburg en het Wk in Nice op het programma staan. Deze winter ga ik dus niet stil zitten zoals de vorige :-D

vrijdag 5 oktober 2018

2018 en lanzarote 70,3

Hallo Allemaal,

We zijn begin oktober en het is mijn eerste post van 2018, geeft een beetje aan wat ik gedaan heb dit jaar op sport vlak :-D
Na Hawaii had ik er even genoeg van en heb ik een hele winter heel weinig gedaan en veeeel te veel gegeten met 8 kilo extra als gevolg. In de maand mei terug begonnen want ik ging de 1000km KOTK begeleiden , dat was een super ervaring!


De eerste wedstrijd dit jaar was in Brasschaat waar ik de halve heb gedaan. Het zwemmen ging super in 28min, in het fietsen was ik de laatste 30km leeg. Powermeter werkte niet en ik denk dat ik iets te hard had gereden in het begin. (fietstijd: 2:14 voor 85km)Met als gevolg dat het lopen (1:24 voor 20k)echt afzien was, zeker aangezien ik te weinig kilometers had gelopen tegen dan. Eind resultaat viel nog goed mee met een 13 de plaats in 4:09



Na Brasschaat was de goesting wel helemaal terug en zag ik de halve van vichy helemaal zitten. De tijd gaat snel en na een warme zomer met veel kwalitatieve trainingen stond ik samen met Didier aan de start van vichy. Deze keer met wetsuit maar het zwemmen was daar terug heel traag in 32min maar als 143ste uit het water wat niet slecht is voor mij. De wissels is echt een punt waar ik op moet gaan werken want ik verlies teveel tijd. Het fietsen ging heel goed in het begin en dankzij de powermeter bleef ik perfect op wattages (rond 220 watt) en ging ik veel atleten voorbij. Na 40km zag ik een groep van 15 man voor mij rijden op 400-500meter en had ik het luminieuze idee om er naartoe te proberen rijden. Na 10-15minuten van veel te hard te rijden , heb ik dat plan moeten opbergen en voelde ik dat ik mezelf wat had opgeblazen..MILJAARDE!! ALWAYS STICK TO THE PLAN!! De laatste 30 km verloor ik dan ook veel terrein tot zelfs 5 minuten op de groep voor mij. tijd: 2u22 (gem: 214 watt/np:222/hr:154)
Terug de wissel in en daar neem ik (net zoals 2 jaar geleden) toch wel niet de verkeerde zak.. en zeker een dikke minuut extra verloren. Eens vertrokken met het lopen was het plan om 4min/km te lopen maar van bij de start krijg ik enorme krampen (te weinig gedronken en opgeblazen op de fiets). Ik heb nog nooit krampen gehad, maar dit voelde alsof mijn spier ging scheuren... knop om en doorlopen. Op zich kon ik door de krampen het tempo van 4min /km net niet aan maar met 1u23 over 20,2km viel het nog mee. Eindresultaat : 68ste en pas 9de in age group in 4:25. Dat was niet wat ik in gedachten had maar teveel fouten worden gewoon hard afgestraft.


Na vichy had ik besloten om selectievere parcoursen te gaan opzoeken en besloten om lanzarote 70,3 mee te doen. Op zich is het parcours gewijzigd sinds vorig jaar waardoor het veel minder zwaar is geworden, maar op lanzarote is alles toch zwaar :-D

Ik heb nog 4 weken stevig kunnen trainen en na een goeie taper zijn we klaar om er morgen in te vliegen. Als ik 1 doelstelling heb dan is het stick to the plan and make no mistakes.. dan zien we wel waar we uitkomen ;-)